الیاسون

کپسول فلوکونازول

کپسول فلوکونازول ,کپسول فلوکونازول برای پسردار شدن,کپسول فلوکونازول 100,کپسول فلوکونازول 150 میلی گرم,کپسول فلوکونازول 50,کپسول فلوکونازول برای چیست

توضیحاتی در مورد کپسول فلوکونازول

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ درمان برخی از عفونت‌ها تجویز می‌شود. تهوع و اسهال از عوارض قرص فلوکونازول است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول فلوکونازول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

مشخصات کپسول فلوکونازول

فلوکونازول (به انگلیسی: Fluconazole) رده درمانی: عوامل ضد قارچ اشکال دارویی: قرص، کپسول

کپسول فلوکونازول چیست

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ عفونت‌های‌ کاندیدایی‌ دهان‌ (برفک)، گلو و واژن‌ و دیگر عفونت‌های‌ قارچی‌ کمتر معمول‌، تجویز می‌شود. این دارو با از بین بردن قارچ ها و مخمرها باعث از بین رفتن عفونت می‌شوند. البته مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک مجاز می‌باشد و مصرف خودسرانه، بدون نسخه پزشک می‌تواند زیان‌آور باشد. پیشگیری از عفونت مخمر در بیمارانی که خطر ابتلا به عفونت در آن‌ها بیش از سایر افراد است مانند بیماران شیمی درمانی و پرتو درمانی از دیگر موارد استفاده از داروی فلوکونازول می‌باشد. درواقع این دارو رشد قارچ‌ها را که سبب ایجاد عفونت می‌شوند کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها برای درمان عفونت‌های قارچی موثر است و نمی‌تواند به درمان عفونت‌های ویروسی مثال سرماخوردگی و یا عفونت‌های باکتریایی کمک کند. این دارو بصورت کپسول و قرص خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم و همچنین سوسپانسیون خوراکی موجود می‌باشد. این دارو بطور عمده از طریق ادرار دفع می‌شود.

موارد مصرف کپسول فلوکونازول

کاندیدیازیس واژینال کاندیدیازیس دهانی-حلقی و مری مننژیت کریپتوکوکی عفونت ادراری پیشگیری و کاهش عفونت در بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی می‌شوند

تداخل دارویی کپسول فلوکونازول

داروهای ضد دیابت، داروهای ضد صرع (فنی تویین)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سیزاپراید)، داروهای گوارشی (سایمتیدین)، داروهای کاهنده قندخون (گلی بنکلامید، گلی بوراید)، آستمیزول، سیزاپراید، یک آلکالوئید ارگوت مانند ارگوتامین، اریترومایسین، پیموزاید، کینیدین، ترفنادین، وریکونازول و الکل.بسیاری از دارو ها ممکن است با فلوکونازول تداخل داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی ناخواسته یا خطرناک گردند. در صورتی که هر کدام از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید؛ چرا که ممکن است نیاز به تغییراتی در برنامه‌ی درمانی شما باشد: هالفانترین؛ پردنیزون؛ تئوفیلین؛ ویتامین آ؛ توفاسیتینیب؛ داروهای ضد افسردگی – مثلاً: آمیتریپتیلین، نورتلیپتیلین؛ سایر داروهای ضد قارچ – مثلاً آمفوتریسین B یا وریکونازول؛ داروهای فشار خون– مثلاً: هیدروکلروتیازید (HCTZ)، لوزارتان، آملودیپین، فلودپیین، نیفدپیین، وراپامیل؛ رقیق کننده‌های خون – مثل: وارفارین، کومادین، جانتوون؛ داروهای سرطان – مانند: سیکلوفسفامید، وین کریستین، وینبلاستین؛ داروهای کلسترول – مانند: آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوتواستین؛ داروهای ایدز یا اچ آی وی – مثل: ساکویناویر، زیدوودین و غیره؛ داروهای جلوگیری از رد پیوند عضو – مانند: سیکلوسپورین، تاکرولیموس یا سایرولیموس و داروهای مخدر (فنتانیل، آلفنتانیل، متادون)؛ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی- مانند: سلکوکسیب، ایبوپروفن، ناپروکسن؛ داروهای خوراکی برای درمان دیابت (glyburide, tolbutamide, glipizide)؛ داروهای تشنج – مثل: کاربامازپین، فنیتوئین؛ داروهای سل – مثل: ریفامپین، ریفابوتین؛ البته لیست بالا همه‌ی داروهایی که با فلوکونازول تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ مثلاً ویتامین ها و داروهای گیاهی. در دوره درمان خود، هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید. لیستی از تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید به همراه خود داشته باشید و به دکتر خود نشان دهید.

مقدار مصرف کپسول فلوکونازول

مقدار تجویزی‌ فلوکونازول‌، طول‌ درمان‌، و برنامه‌ زمانی‌ درمان‌ براساس‌ محل‌ عفونت‌ قارچی‌ و پاسختان‌ به‌ دارو متفاوت‌ است‌. بنابراین میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد. معمولا دوز مصرفی از 100 میلی‌گرم تا 800 میلی‌گرم به صورت روزانه می‌باشد. در برخی عفونت‌ها از جمله عفونت واژینال، درمان با مصرف یک عدد کپسول ۱۵۰ میلی‌گرم توسط پزشک تجویز می‌شود لذا از مصرف بیش از حد تجویز شده خودداری نمایید.

عارضه نادر کپسول فلوکونازول

در موارد نادری مصرف داروی فلوکونازول موجب آسیب جدی به کبد و در نتیجه مرگ شده است. این مسئله به ویژه برای بیماران خاص بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین در صورت بروز علایمی مانند تیره شدن ادرار، از دست دادن اشتها، کم رنگ شدن مدفوع، درد شدید معده و زرد شدن پوست و چشم باید سریعا به پزشک مراجعه شود.

فراموش کردن دوز مصرف کپسول فلوکونازول

در صورت فراموش کردن دوز دارو در اولین فرصت آن را مصرف نمایید و از دو برابر نمودن دوزهای بعدی پرهیز کنید.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

توصیه می‌شود جهت کاهش عوارض گوارشی، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید. در صورت بروز زردی، تغییر رنگ ادرار، بی رنگ شدن مدفوع، خارش و کاهش حجم ادرار به پزشک مراجعه نماید. حتی‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودی‌ دارو را تا آخر مصرف‌ کنید. اگر ظرف‌ 3 روز از درمان‌ با فلوکونازول‌ احساس‌ بهبودی‌ ندارید با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید. همزمان با این دارو به‌ هیچ‌ وجه‌ الکل‌ یا داروهای‌ حاوی‌ الکل‌ (برخی‌ از داروهای‌ سرماخوردگی‌) مصرف‌ نکنید. در صورت مصرف بیش از ۱۴ روز این دارو، نیاز به آزمایشات خونی برای پایش وضعیت کبدی و کلیوی می‌باشد. در صورتی که با مصرف این دارو علائم شما برطرف نشد و یا بدتر شد،به پزشک خود مراجعه نمایید. خانم‌ها در صورتی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، در مدت درمان با این دارو باید از یک روش دیگر ضدبارداری علاوه بر قرص جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایند. در صورت بروز لکه‌های قرمز بر روی پوست به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت تیرگی ادرار ،ضعف و خستگی شدید و زردی پوست یا چشم به پزشک خود اطلاع دهید. توصیه می‌شود از مصرف این دارو در زمان رانندگی و یا انجام اموری که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اجتناب شود. در صورت مصرف این دارو قبل از انجام هر گونه عمل جراحی یا اقدام پزشکی جراح را از مصرف این دارو مطلع کنید. مصرف این دارو در افراد مسن باید با احتیاط صورت گیرد.

مصرف کپسول فلوکونازول در بارداری و شیردهی

مصرف فلوکونازول برای زنان باردار و شیرده مضر است. چرا که این دارو اثرات منفی بر جنین درون رحم می‌گذارد. از طرف دیگر چون این دارو به درون شیر مادر منتقل می‌شود مصرف آن در زمان شیردهی نوزاد توصیه نمی‌شود.انتظار نمی‌رود که یک بار استفاده از این دارو برای درمان عفونت واژن، برای جنین خطری داشته باشد. در صورتی که باردار هستید، بیشتر از یک بار (یک دوز مصرفی) از این دارو استفاده نکنید. استفاده‌ی طولانی مدت از این دارو، آن هم در دوز مصرفیِ زیاد، ممکن است باعث آسیب به جنین و یا ایجاد نقص هایی در هنگام تولد نوزاد بشود. در صورتی که در دوره‌ی درمان، باردار شدید، به دکتر اطلاع دهید.

علائم عفونت باکتریایی واژن چیست

علائم شایع عبارتند از ترشحات بیش از حد واژن، گاهی اوقات همراه با بوی ماهی، همراه با خارش و درد در هنگام ادرار. متخصصین مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود باکتری ها از تعادل خارج شوند، اما عوامل خاصی ریسک عفونت شما را افزایش می‌دهند. چنین عواملی عبارتند از داشتن بیش از یک شریک جنسی، شریک جنسی جدید، سیگار کشیدن بیش از حد، و انجام بیش از حد دوش واژینال. باکتری واژینوز معمولا جدی نیست و اغلب به خودی خود از بین می‌رود. اما ایده‌ی خوب برای درمان آن، شروع به درمان آن به محض بروز علائم می‌باشد. برخی درمان‌های خانگی به شما کمک می‌نمایند تا از این مشکل آزار دهنده خلاص شوید.

مکانیسم اثر کپسول فلوکونازول

فلوکونازول اثر ضد قارچ خود را، از طریق مهار آنزیم سیتوکروم P-۴۵۰ اعمال می‌کند. با مهار این سیتوکروم، تولید ارگوسترول که یک جزء حیاتی در غشاء سلولی قارچ است، مختل می‌گردد. آزول‌ها (فلوکونازول، کتوکونازول و ایتراکونازول) در برابر قارچ‌ها، توکسیسیته انتخابی دارند، زیرا در سنتز ارگوسترول، که استرول منحصربه‌فرد غشای سلولی قارچ‌ها می‌باشد، تداخل می‌نمایند و با غشای سلولهای بدن کاری ندارند. آزول‌ها با مهار تولید ارگوسترول، نفوذپذیری غشای سلولی قارچ را مختل می‌کنند.

عوارض کپسول فلوکونازول

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید. اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید: سردرد به همراه درد در قسمت قفسه‌ی سینه و سرگیجه‌ی شدید، غش، ضربان قلب تند یا نامنظم؛ تب، لرز، درد بدن، علائم آنفولانزا؛ به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شدن، ضعف غیر معمول؛ تشنج؛ مشکلات کبدی – علائم: حالت تهوع، درد در قسمت بالای شکم، خارش، احساس خستگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره‌رنگ، مدفوع به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن چشم‌ها یا پوست) ؛ بثورات پوستی (جوش) یا زخم های پوستی؛ واکنش‌های پوستی شدید – مثلاً تب، گلودرد، التهاب صورت یا زبان، سوزش چشم، درد پوست که به همراه جوش‌های قرمز یا ارغوانی رنگ باشد و این جوش ها خصوصاً در نواحی صورت و قسمت بالای بدن، گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد تاول یا پوسته‌پوسته شدن شوند. عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی فلوکونازول عبارت است از: دل درد، اسهال، معده درد؛ سردرد؛ سرگیجه؛ تغییر در احساس چشایی؛ البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

معرفی کپسول فلوکونازول

داروی دیفلوکان (Diflucan)، که با نام عمومی فلوکونازول (fluconazole) نیز شناخته می‌شود، برای درمان عفونت‌هایی که به وسیله‌ی قارچ‌ها به وجود آمده‌اند و قادرند به هر ناحیه‌ای از بدن حمله کنند (از جمله دهان، گلو، مری، مثانه، شش ها (ریه ها)، دستگاه تناسلی، خون) استفاده می‌شود. این دارو در افرادی که در اثر پیوند مغز استخوان، داروهای‌ سرطان یا ایدز، سیستم ایمنی ضعیفی دارند، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های قارچی مصرف می‌شود.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

اگر نسبت به فلوکونازول حساسیت دارید، یا از داروهای کویینیدین، سیساپرید، اریترومایسین یا پیموزید استفاده می‌کنید، نباید از داروی دیفلوکان استفاده کنید. برای اطمینان از اینکه داروی مورد نظر برای شما خطراتی را در پی نخواهد داشت، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید: بیماری کبدی؛ ویروس اچ آی وی یا بیماری ایدز؛ سرطان؛ بیماری قلبی یا اختلالات ضربان قلب؛ سابقه‌ی فردی یا خانوادگی ابتلا به سندروم QT؛ بیماری کلیوی؛ اگر نسبت به سایر داروهای ضد قارچ حساسیت دارید (مثلاً کتوکونازول، ایتراکونازول، میکونازول، پوزاکونازول، وُریکونازول و غیره) ؛ محلول دهانی (مایع) این دارو، حاوی ساکارُز است. در صورتی که در مورد هضم قند یا شکر مشکلاتی دارید، قبل از استفاده از این نوع فلوکونازول، با دکتر خود صحبت کنید.

کپسول فلوکونازول و قرص‌ های ضد بارداری

مصرف فلوکونازول باعث کاهش تاثیر قرص‌های ضد بارداری می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر از یک بار از این دارو استفاده کنید و در این مدت باردار نشوید، در مورد استفاده از لوازم پیشگیری از بارداری (مثلاً کاندوم و دیگر روش‌ها) با دکتر خود مشورت کنید. فلوکونازول می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود. اگر در دوران شیردهی قرار دارید، بدون اینکه به دکتر خود اطلاع دهید، از این دارو استفاده نکنید.

کپسول فلوکونازول و تجویز پزشک

فلوکونازول را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. میزان دوز مصرفی شما از این دارو، بستگی به نوع عفونتتان دارد. برای مثال، برای درمان عفونت‌های واژن معمولاً فقط نیاز به مصرف یک قرص است. در مورد سایر عفونت‌ها ممکن است نیاز باشد تا میزان بیشتری از داروی فلوکونازول را مصرف کنید؛ در این مورد به دستورالعملی که دکتر برای شما تجویز می‌کند، عمل کنید.می‌توانید داروی مورد نظر را به همراه غذا یا بدون آن مصرف نمائید. قبل از مصرف نوع مایع این دارو، آن را به خوبی تکان دهید. داروی فلوکونازول را در تمام مدت زمانی که دکتر برای شما تجویز کرده، مصرف کنید. علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل از بدن شما خارج شده باشد، بهبود بیایند. قطع مصرف این دارو ممکن است احتمال ابتلا به عفونت‌های دیگر را – که نسبت به داروهای ضد قارچ نیز مقاوم هستند – افزایش دهد. دیفلوکان یا فلوکونازول، برای درمان عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا به کار نمی‌رود. در صورتی که علائم شما بهبود پیدا نکردند و یا اینکه در طول دوره مصرف شما از این دارو، بدتر شدند، به دکتر مراجعه نمائید. قرص فلوکونازول را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید. نوع مایع این دارو را می‌توانید در یخچال نگهداری کنید اما آن را از یخ زدگی محافظت کنید. مایعِ این دارو را بعد از دو هفته، دور بریزید.

بیشتر بخوانید : قرص ترامادول ♥ قرص فلوکستین ♥ کپسول فارماتون ♥ قرص راکوتان ♥ قرص مترونیدازول

سرطان واژن

سرطان واژن ،سرطان واژن چیست،سرطان واژن کشنده است،سرطان واژن ویکی پدیا،سرطان واژن زن،سرطان واژن در زنان،سرطان واژن و درمان،عکس سرطان واژن،علایم سرطان واژن،سرطان دهانه واژن،علائم سرطان واژن چیست،نشانه های سرطان واژن چیست

سرطان واژن سرطان نادری است که در کانال واژن (عضوی ماهیچه‌ای که رحم را به قسمت بیرونی دستگاه تناسلی زنانه متصل می‌نماید) ایجاد می‌شود. این سرطان اغلب بر روی سلول‌های سطحی پوشاننده کانال واژن بروز می‌کند. شروع سرطان به خودی خود در ناحیه‌ی واژن نادر می‌باشد و غالبا سلول‌های سرطانی از دیگر بافت‌های سرطانی در قسمت‌های دیگر بدن به این ناحیه منتقل می‌شوند و باعث پیدایش سرطان در کانال واژن می‌گردند. تشخیص به موقع و زودهنگام این بیماری شانس درمان را افزایش می‌دهد. اگر این سرطان به دیگر قسمت‌های واژن سرایت کند،‌ درمان بسیار مشکل می‌شود.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد سرطان واژن صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

سرطان واژن چیست

یکی از سرطان های ویژه خانم ها سرطان واژن می باشد که در این مطلب به بیان یک مقاله کوتاه درباره ، سرطان واژن از علائم تا تشخیص آن را به طور علمی بیان می کنیم. سرطان واژن یک بیماری است که در آن یاخته های سرطانی در بافت های واژن پدید می آیند، مسیری که در خلال دوره ماهانه زن، خون قاعدگی از آن عبور می کند، بچه هم به هنگام تولید از این مسیر عبور می کند. واژن (که گذرگاه تولد هم نامیده می شود)، به دهانه رحم و به مبهل (چین خوردگی های پوست اطراف شکاف واژن) متصل است. سرطان واژن در بین زنان، سرطان نادری است به گونه ای که کم تر از دو درصد از همه بیماری های زنان را شامل می شود.

انواع سرطان وازن

دو نوع سرطان واژن وجود دارد: سرطان یاخته های پولکی- شایع ترین سرطان واژن، این سرطان است و ۷۰ درصد از موارد این بیماری را تشکیل می دهد. سرطان یاخته های پولکی در یاخته های مخاطی ظریف و تختی که سطح واژن را می پوشانند، بوجود می آیند. سرطان یاخته های پولکی واژن گرایش به این دارد که به آهستگی رشد کند و ممکنست از یک حالت پیش سرطانی که بنام intraepithelial neoplasia واژنی (VAIN) شناخته می شود، پدید آید که در آن، یاخته های غیرطبیعی می توانند در بالاترین سطح جداره واژن یافت شوند. adenocarcinoma – تقریبا ۱۵ درصد از موارد سرطان واژن را تشکیل می دهد. این سرطان در یاخته های غده ای واژن آغاز می شود. سرطان یاد شده بیشتر در زنان بالای ۵۰ سال رخ می دهد ولی یک نوع فرعی آن که بنام یاخته های روشن adenocarcinoma است، ممکنست در زنانی بوجود آید که مادران آنها به هنگام بارداری در معرض ماده diethylstilbestrol (DES) بوده اند. … دیگر انواع سرطان ها از قبیل melanomas و sarcomas نیز ممکنست در واژن بوجود آیند. همچنین سرطان های خاصی هستند که احتمال دارد از محل اصلی خود به واژن سرایت کنند از قبیل سرطان های رحم، راست روده و مثانه. این سرطان ها طبق نوع سرطان اولیه درمان می شوند. یک تست Pap (که Pap smear هم نامیده می شود)، می تواند یاخته های سرطانی را در واژن و رحم شناسایی کند. حتی اگر رحم زنی با عمل جراحی برداشته شده باشد، باز امکان ابتلاء به سرطان واژن وجود دارد. لازمست هر زنی سالانه از لگن بایت خاصره معاینه شود و تست Pap smear بدهد حتی اگر رحم او برداشته شده باشد.

عوامل ابتلا به سرطان واژن

اگرچه دلایل واقعی ابتلاء به سرطان واژن ناشناخته هستند ولی ممکنست دلایل خاصی وجود داشته باشند که احتمال ابتلاء یک زن را به سرطان واژن افزایش دهد. اما لازمست بیاد داشته باشید که داشتن یک یا چند عامل از این عوامل بدان معنی نیست که شما حتما دچار این بیماری خواهید شد. عواملی که می تواند احتمال ابتلاء زنان را به سرطان واژن افزایش دهند، اینها هستند : سن- تقریبا ۸۵ درصد از موارد سرطان واژن در زنان بالای ۴۰ سال رخ می دهد و نزدیک به ۵۰ درصد در بالاتر از ۷۰ سالگی دیده می شود. Diethylstilbestrol (DES)- زنانی که مادرهایشان در معرض DES بوده اند- دارویی که بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۱ برای جلوگیری از سقط شدن جنین استفاده می شد- احتمال بیشتری برای ایتلاء به انواع خاصی از سرطان واژن دارند که adenocarcinoma نام دارد. این احتمال در بین دختران زنانی که از این دارو در خلال ۶ ماه نخست بارداری استفاده کرده اند، بیشتر است. همچنین این زنان احتمال بیشتری برای دچار شدن به بدقوارگی شدید واژن خود دارند و نیز حالتی که adenosis نامیده می شود. Adenosis واژنی- حالت غیر سرطانی توسط یاخته های غده ای مشخص می شود که منطقه واژن را بجای یاخته های مخاطی پولکی با یاخته های غده ای می پوشاند. تقریبا ۴۰ درصد از زنانی که پریود ماهانه خود را آغاز کرده اند، دچار این حالت می شوند و نیز تقریبا همه زنانی که ماردرهایشان از داروی DSE مصرف کرده اند. زنانی که adenosis دارند، تاحدودی احتمال ابتلاء آنها به سرطان واژن افزایش می یابد و توصیه می شود که غربال گیری و پیگیری انجام دهند. ویروس Papilloma انسانی (HPV)- HPV گروهی از بیش از ۱۰۰ ویروس است، برخی از این ویروس ها از راه جنسی منتقل می شوند و ممکنست احتمال ابتلاء به دیگر انواع سرطان دستگاه تناسلی را افزایش دهند. برخی از شایع ترین حالت های HPV ممکنست سبب پیدایش زگیل Papilloma شوند درحالی که شاید دیگر انواع عفونت های HPV نشانه های قابل دیدی نداشته باشند. انواع ۱۶ و ۱۸ از HPV ، ارتباط قوی تری با پیدایش سرطان دارند. زنان زیر ۳۰ سال احتمال بیشتری برای ابتلاء به عفونت HPV دارند. حفاظت در برابر HPV می تواند به بسیاری از زنان جوان کمک کند تا احتمال ابتلاء به سرطان واژن را در خود پایین بیاورند، اخیرا در ایالات متحده دو نوع واکسن برای این منظور ساخته شده است. سرطان دهانه رحم- تشخیص قبلی سرطان دهانه رحم یا بی قوارگی دهانه رحم (حالت پیش سرطانی) می تواند احتمال ابتلاء به سرطان واژن را افزایش دهد. این ممکنست مرتبط با عوامل مشترکی از قبیل عفونت HPV و سیگار کشیدن باشد. سیگار کشیدن- زنانی که سیگار می کشند، حداقل دو برابر دیگر زنان احتمال ابتلاء به سرطان واژن را دارند. الکل- برخی از پژوهش ها نشان می دهند که نوشیدن الکل، احتمال ابتلاء به سرطان واژن را در زنان افزایش می دهد. اگرچه روشن نیست که این موضوع کاملا در اثر الکل باشد و یا به عواملی مانند سیگار کشیدن یا عفونت HPV مرتبط باشند. ویروس عدم کارآیی سیستم ایمنی (HIV)- عفونت HIV نیز می تواند احتمال ابتلاء زنان را به سرطان واژن افزایش دهد. توجه: هر عاملی که سبب افزایش احتمال ابتلاء به بیماری باشد، عامل ابتلاء نامیده می شود. داشتن یکی از این عوامل، به معنی این نیست که شما سرطان خواهید گرفت و نیز نداشتن این عوامل نیز به معنی این نیست که شما دچار این سرطان نخواهید شد. اگر فکر می کنید که یک یا چند عامل از این عوامل را دارید، با پزشک خودتان درمیان بگذارید.

علائم سرطان واژن چیست ؟

مهمترین و معمول ترین علامت سرطان واژن خونریزی غیر معمول از واژن به خصوص به هنگام مقاربت می باشد.همچنین خونریزی می تواند در بین دوره های قاعدگی و یا پس از یائسگی رخ دهد.ممکن است زخم هایی بر سطح واژن ایجاد شوند که گاها عفونی نیز می شوند و باعث درد و ترشح از واژن می شوند .تعداد کمی ار افراد مبتلا به سرطان واژن نیز هیچ علامتی ندارند. در صورتی که تومور بسیار بزرگ باشد می تواند مثانه را نیز تحث تاثیر قرار داده و باعث تکرر ادرار و یا سایر علائم اداری شود.در موارد پیشرفته تر ممکن است یک سوراخ بین واژن و مثانه و یا بین واژن و رکتوم(بخش انتهایی روده ی بزرگ) ایجاد شود.

خون ریزی غیرعادی از واژن

تغییر شکل غیر عادی در واژن

پیدایش یک توده قابل دیدن

درد غیر عادی به هنگام پریود ماهانه

مراحل سرطان واژن

درمان سرطان واژن بستگی به مرحله ی آن دارد اگر سرطان محدود به واژن باشد می توان با خارج کردن واژن تا حدودی آن را درمان کرد در غیر این صورت از رادیوتراپی برای درمان استفاده می شود. در صورتی که فیستول بین واژن و مثانه یا رکتوم ایجاد شده باشد نمی توان رادیوتراپی نیز انجام داد چرا که باعث بدتر شدن وضعیت می شود. پس از درمان سرطان واژن مقاربت تقریبا غیر ممکن است و یا بسیار دردناک!

پیشگری از سرطان وازن

از نظر جنسی مسئول باشید. از کاندوم استفاده کنید و سعی کنید فقط با یک نفر که مبتلا به بیماری‌های مقاربتی نیست، رابطه‌جنسی داشته باشید. واکسن بزنید. واکسیناسیون می‌تواند از شما در برابر HPV، هپاتیت A و هپاتیت B محافظت کند.اینها بیماری‌های جدی کبدی هستند که از طریق رابطه‌جنسی منتقل می‌شوند. بهداشت خوبی داشته باشید. از صابون‌های عطردار استفاده نکنید. از اسپری‌های زنانه یا تامپون‌های عطردار استفاده نکنید. اگر از اسباب‌بازی‌های جنسی استفاده می‌کنید. حتماً بعد از هر بار استفاده آنها را تمیز کنید. تمرینات کگل (Kegel) را انجام دهید. تمرینات کگل می‌تواند به سفت کردن عضلات لگن کمک کند. عضلات لگن را سفت و منقبض کنید طوری که انگار می‌خواهید راه ادرارتان را ببندید. اینکار را در ۳ ست ۱۰ تکرار هر روز تکرار کنید. داروهایتان را بشناسید. درمورد داروهای مصرفی‌تان و عوارض‌جانبی احتمالی آنها بر واژن از پزشکتان سوال کنید. مصرف الکل و سیگار خود را محدود کنید. الکل و موادمخدر می‌تواند موجب ضعف قوای جنسی شود. نیکوتین نیز می‌تواند تحریک جنسی را کاهش دهد. با اینکه همه مشکلات واژن قابل پیشگیری هستند، چکاپ‌های مداوم و منظم می‌تواند به شما برای اطمینان از مشکلات احتمالی کمک کند. اجازه ندهید خجالت مانع رفتن شما نزد پزشک و مشورت کردنتان درمورد مسائل جنسی و سلامت واژنتان شود.

علت بروز سرطان واژن چیست؟

علت دقیق بروز این سرطان مشخص نیست؛ به طور کلی سرطان‌ها زمانی آغاز می‌شوند که سلول‌های سالم در هر عضوی از بدن طی یک جهش ژنتیکی به سلو‌ل‌های غیرطبیعی تغییر نمایند. سلول‌های بدن به طور طبیعی رشد می‌کنند و در یک نرخ تعیین شده تکثیر می‌شوند و در نهایت در یک زمان تعیین شده از بین می‌روند. ولی سلول‌های سرطانی به طور غیرطبیعی و خارج از کنترل رشد کرده و تکثیر می‌شوند و از بین نمی‌روند. در نهایت توده‌های سرطانی شکل می‌گیرند و باعث بروز سرطان می‌شوند. سلول‌های سرطانی به بافت‌های نزدیک خود حمله کرده و می‌توانند در اثر شکستن و تقسیم شدن به دیگر قسمت‌های بدن منتشر شوند که در اصطلاح به این پدیده متاستاز (metastasize) یا انتشار سلول‌های سرطانی گفته می‌شود.

راههای تشخیص سرطان واژن

گاهی اوقات این بیماری طی یک معاینه‌ی لگنی ساده قبل از آنکه علائمی از آن بروز کند تشخیص داده می‌شود. انجام آزمایش پاپ اسمیر راه دیگری برای تشخیص این بیماری است. تست پاپ اسمیر اغلب برای تشخیص سرطان دهانه رحم استفاد می‌شود. اما گاهی اوقات سلول‌های سرطانی واژن به کمک این آزمایش قابل تشخیص می‌باشند. پزشک شما ممکن است بر اساس مشاهدات معاینه لگنی و نتایج آزمایش پاپ اسمیر انجام آزمایشات دیگری را برای شما در نظر بگیرد: بررسی کانال واژن با یک دستگاه بزرگنمایی: کولپوسکوپی آزمایشی است که طی آن با یک ابزار مخصوص و مجهز به نور که کولپوسکوپ نامیده می‌شود محیط داخل واژن شما به دقت بررسی می‌شود و در صورت وجود، سلول‌های غیرطبیعی تشخیص داده می‌شوند. خارج کردن قسمتی از بافت واژن برای انجام آزمایش: بیوپسی یا نمونه برداری عملی است که طی آن قسمتی از بافت مشکوک جهت انجام آزمایش سلول سرطانی از بدن خارج می‌گردد. ممکن است این نمونه برداری طی انجام آزمایش کولپوسکوپی انجام شود. نمونه‌ی خارج شده جهت انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شود.

درمان سرطان واژن به روش جراحی

روش‌های جراحی که برای درمان ممکن است انتخاب شوند به شرح زیر می‌باشد: خارج کردن تومور یا ضایعه: توده‌ی سرطانی محدود شده به پوشش خارجی واژن ممکن است از طریق جراحی به همراه بخشی از بافت سالم اطراف آن (برای اطمینان از خارج شدن کامل توده سرطانی) خارج شود. واژینکتومی یا خارج کردن کامل واژن از بدن: خارج کردن کامل واژن از درون بدن ممکن است جهت بیرون آوردن کامل بافت سرطانی از داخل بدن لازم باشد. بسته به گسترش سرطان در بدن، جراح ممکن است رحم و تخمدان‌ها را نیز از بدن خارج نماید که به آن عمل هیسترکتومی گفته می‌شود. خارج کردن غدد لنفاوی اطراف توده سرطانی نیز ممکن است انجام گیرد که به آن عمل لنفادنکتومی گفته می‌شود. بیرون آوردن اکثر اندام های لگن طی عمل جراحی: در صورتی که توده سرطانی به دیگر اعضای بدن شما در ناحیه لگن سرایت کرده باشد، ممکن است این عمل انجام گیرد. در طی عمل جراحی لگنی، جراح ممکن است اجزای متعددی از جمله مثانه، تخمدان‌ها، رحم، کانال واژن، ‌رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ شما را از داخل لگن خارج نماید.در صورتی که کل واژن در طی عمل از بدن بیمار خارج گردد، واژن جدیدی در داخل بدن تعبیه می‌شود. پزشکان به وسیله‌ی پوست و بخش‌هایی از روده یا قسمت‌هایی از عضلات دیگر بدن اقدام به ساخت واژن جدید می‌نمایند.

درمان سرطان واژن به روش پرتو درمانی

پرتو درمانی روشی که در آن به کمک پرتوهای پر انرژی همانند اشعه ایکس سلول‌های سرطانی از بین می‌روند. این عمل به دو روش انجام می‌گیرد: تابش خارجی: طی این عمل اشعه‌های پر انرژی از روی شکم یا ناحیه لگن (بسته به بزرگی و منطقه قرار گرفته توده سرطانی)‌ بر روی بدن شما تابیده می‌شود. بیشتر زنان مبتلا به سرطان واژن از طریق تابش خارجی تحت درمان قرار می‌گیرند. تابش داخلی: طی این عمل دستگاه تاباننده‌ی پرتوهای رادیواکتیو به داخل واژن شما وارد می‌شود. بیمارانی که در مراحل اولیه‌ی این بیماری قرار دارند ممکن است از این طریق تحت درمان قرار گیرند. ممکن است برخی بیماران پس از دریافت تابش خارجی تحت تابش داخلی نیز قرار گیرند. روش‌های درمانی دیگری که ممکن است انتخاب شود شیمی درمانی و تحت درمان قرار گرفتن در کلینک‌ها برای انجام آزمایشاتی است که ممکن است منجر به کشف روش درمانی جدید منجر شود.

بیشتر بخوانید : سرطان مثانه ♥ سرطان تخمدان ♥ سرطان مخاط رحم ♥ سرطان پروستات ♥ سرطان بیضه

آزمایش ژنتیک

آزمایش ژنتیک ،آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی،آزمایش ژنتیک در دوران بارداری،آزمایش ژنتیک قبل از ازدواج،آزمایش ژنتیک در بارداری،آزمایش ژنتیک قبل از بارداری،آزمایش ژنتیک جنین،آزمایش ژنتیک اوتیسم،آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی چگونه است،آزمایشات ژنتیک ازدواج فامیلی،آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی،هزینه آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی،آزمایش ژنتیک برای ازدواج فامیلی

طبق تحقیقات انجام شده انجام آزمایش ژنتیک در ازدواج های فامیلی اجباری است. خوب است بدانید 2 تا 5 درصد تولدهای زنده با اختلالات ژنتیکی همراه است. به علاوه آن که در ازدواج های فامیلی، نقایص ژنتیک نوزادان سه تا چهار برابر ازدواج های غریبه است.شاید خیلی ها ندانند بخشی از بیماری های مادرزادی به سبب اختلالات ژنتیکی رخ می دهند که این عامل در کشور ما بسیار شایع است. البته بخشی از بیماری های مادرزادی نیز ناشی از عوامل محیطی است، به گونه ای که مادر در دوران بارداری (سه ماهه اول) دچار بیماری هایی مانند سرخجه یا بیماری ویروسی شود که این عوامل باعث بروز نقص در جنین می شود. برخی بیماری های مادرزادی نیز به هر دو دلیل ژنتیک و عوامل محیطی رخ می دهند، به طوری که فرد استعداد اختلالات ژنتیکی را دارد و عوامل محیطی در تشدید آن دخیل می شود که آلرژی و سرطان ها جزو این دسته اند.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد آزمایش ژنتیک صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

آشنایی با آزمایش ژنتیک

آزمایش ژنتیک، وضعیت یک فرد را به منظور تشخیص ابتلا به حالت ها و بیماری های وراثتی و ژنتیکی و نیز ناقل یا عدم ناقل بودن این بیماری ها بررسی می کند. این آزمایش به قدری پیشرفت کرده است متخصصین ژنتیک قادرند ژن های ناقص و یا کمبود برخی از ژن ها را تشخیص دهند. از آن جایی که بسیاری از مشکلات ارثی و ژنتیکی درمان نمی شوند، پیشگیری از به وجود آمدن این بیماری ها بسیار حائز اهمیت است، بنابرین مشاوره ژنتیک بهترین راه ممکن برای پیشگیری از بروز این گونه بیماری ها است. آزمایشات ژنتیکی معمولا بر روی نمونه های مختلفی از قبیل نمونه خون، بافت، نمونه های مایع امنیوتیک و به طور کلی تمام سلول های دارای هسته در بدن فرد و یا جنین انجام می گیرد.

آزمایش ژنتیک چگونه انجام می شود

آزمایشات ژنتیک با آزمایش بر روی نمونه‌های کوچک خون یا بافت‌های خونی انجام می‌شود. این آزمایشات مشخص می‌کند که شما، همسرتان یا فرزندتان ژن بعضی از اختلالات ارثی را دارید یا خیر. آزمایش ژنتیک آنقدر پیشرفت کرده است که پزشکان می‌توانند ژن‌های ناقص یا نبود بعضی ژن‌ها را تشخیص دهند. نوع آزمایش ژنتیکی که برای یک تشخیص خاص لازم است به نوع بیماری که پزشک حدس می‌زند بستگی دارد. انواع مختلفی از مایعات و بافت‌های بدن در آزمایش ژنتیک قابل استفاده هستند. برای آزمایش اسید دئوکسی‌ریبونوکلئیک (DNA)، فقط یک ذره بسیار کوچک از خون، پوست، استخوان یا سایر بافت‌های بدن کافی است.

انواع آزمایش ژنتیک

. بررسی کروموزومی: آزمایشات ژنتیکی برای تشخیص سندرم داون، تریزومی 18 یا ترنر و بیماری های امثال آن با بررسی کروموزومی قابل تشخیص می باشد.

. بررسی دی ان آ: بیماری هایی مثل هموفیلی، تالاسمی، دوشن و … که از جمله بیماری های تک ژنی محسوب می شوند با بررسی دی ان آ تشخیص داده می شوند.

مشاوره ژنتیک چیست

مشاوره ژنتیک فرآیندی است که میزان احتمال انتقال بیماری‌های ارثی شما به نوزادتان را تعیین می‌کند. مشاوره ژنتیک شامل کمک‌های حرفه‌ای و تخصصی متخصصین است که به شناسایی افراد در معرض خطر و بررسی مشکلات ژنتیکی موجود در اعضای خانواده آنها می‌پردازند و اطلاعات بدست آمده در مورد این اختلالات را تفسیر نموده و الگوهای وراثت و خطر تکرار این اختلالات را تجزیه و تحلیل می‌کنند، همچنین در مورد گزینه‌های موجود برای خانواده بحث و گفتگو می‌کنند.

آزمایش ژنتیک و ازدواج فامیلی

این روزها آزمایش ژنتیک به آزمایشی ضروری و لازم قبل از ازدواج تبدیل شده است . انجام آزمایش ژنتیک از بسیاری از بیماری های مادرزادی جلوگیری میکند و امکان تولد نوزادانی با نقص مادرزادی را به حداقل میرساند .آزمایش ژنتیک انواع مختلفی دارد که هزینه های متفاوتی دارند اما هرچقدر هم برای انجام آزمایش ژنتیک هزینه کنید بهتر از تولد نوزادی با نقص مادرزادی است .آزمایش ژنتیک برای آن که بدانیم یک فرد یا خانواده لازم است آزمایش ژنتیک انجام دهند یا خیر لازم است ابتدا مورد مشاوره قرار گیرند. مشاوره ژنتیک حتما می بایست توسط پزشک متخصص ژنتیک یا پزشک آموزش دیده و دارای مجوز فعالیت مشاوره ژنتیک انجام گیرد. نکته مهم آن است که یاد آوری شود که مشاوره قبل و بعد از انجام آژمایش ژنتیک لازم است.فعالیت مشاوره به طور کلی از فعالیت آزمایشگاه جدا و مستقل است. ما در منطقه ای زندگی می کنیم که ازدواج فامیلی زیاد در آن رخ می دهد. رویدادی که یکی از عوامل مهم افزایش بیماری های ژنتیک محسوب می شود. اما همچنان می بینیم خانواده هایی با وجود مشکلات ژنتیک، دو تا سه فرزند به دنیا می آورند و هنوز نمی دانند می شود از تولد این بیماران با آزمایش ژنتیک پیشگیری کرد. فقط حدود 10 نوع آزمایش ژنتیک است که بیمه ها آنها را قبول دارند؛ در حالی که برخی آزمایش ها مانند آزمایش متابولیک حدود 5میلیون تومان هزینه دارد و خانواده ها از عهده هزینه های آن برنمی آیند. نباید به برخی آزمایش های ژنتیک به صورت مقطعی نگاه کنیم، چراکه در آن صورت گرانقیمت به نظر می رسد. در حالی که در طول عمر یک فرد انجام یک بار آزمایش ژنتیک هزینه بالایی ندارد البته برخی آزمایش های ژنتیک شناخته شده که برای ازدواج فامیلی و در موارد خاص مانند جلوگیری از تولد نوزاد با عقب ماندگی ذهنی انجام می شود، حدود 170 تا 270 هزار تومان هزینه دارد که بخش عمده ای از آن را بیمه ها پوشش می دهند. بیماری های متابولیک که در جامعه ایرانی به دلیل ازدواج فامیلی بسیار شایع هستند، به دلیل این که آزمایش های اولیه آن هزینه بالایی دارد و بیمه ها هم حمایتی نمی کنند، همچنان قربانی می گیرند. کمبود مراکز مشاوره ژنتیک در کشور ما یکی دیگر از مشکلات است. از طرفی علم ژنتیک، رشته ای جدید و نیازمند فناوری های جدید است. با وجود این، ده ها مثال وجود دارد که نشان می دهد یک فناوری که در کشوری استفاده و منسوخ شده است، هنوز در ایران استفاده می شود.

بیماری ژنتیک

ممکن است در خانواده زوجی که باهم فامیل هستند بیماری خاصی وجود نداشته باشد و ژن‌های‌شان سالم باشند یا ممکن است ژن‌های معیوب مخفی یا مغلوب داشته باشند. جنین برای تشکیل شدن 23 کروموزوم از پدر و 23 کروموزوم از مادر می‌گیرد که روی هم 46 کروموزوم می‌شود. این کروموزوم‌ها جفت‌جفت هستند، یعنی هر جفت شامل یک کروموزوم مادری و یک کروموزوم پدری است. روی این کروموزوم‌ها ژن‌ها قرار گرفته‌اند. برای مثال اگر یک کروموزوم ژن ناقص و خراب داشته باشد و یکی دیگر سالم و بیماری مغلوب باشد ممکن است خودش را نشان ندهد، یعنی فرد آن ژن را دارد اما به صورت یک بیماری تظاهر نمی‌کند. اما اگر هر دو ژن معیوب باشند بیماری خود را نشان می‌دهد. حال اگر یک ژن معیوب در خانواده وجود داشته باشد و دو نفر ازدواج فامیلی کنند احتمال اینکه هر دو این ژن معیوب را داشته باشند بیشتر از ازدواج افراد غریبه است. همچنین بیماری‌هایی که اتوزوم غالب هستند یعنی ژن‌شان غالب است، ممکن است حتی با یک ژن هم خود را نشان دهند.

آزمایش ژنتیک در طول بارداری

رای آزمایش ژنتیک قبل از تولد نوزاد، زنان باردار می‌توانند بین آمینوسنتز یا نمونه‌گیری ویلوس کوریون انتخاب کنند. آمینوسنتز تستی است که بین هفته ۱۶ تا ۱۸ از بارداری انجام می‌شود. دکتر سوزنی توخالی به شکم زن فرو کرده تا مقدار کوچکی از مایع آمنیوتیک اطراف جنین بردارد. این مایع را می‌توان برای بررسی مشکلات ژنتیکی و تعیین جنسیت نوزاد آزمایش کرد. وقتی خطر سزارین یا تولد زودرس وجود داشته باشد هم ممکن است برای بررسی میزان رشد ریه‌های نوزاد آمینوسنتز را انجام دهند. آمینوسنتز با خطر خفیفی از سقط‌جنین همراه است. نمونه‌گیری ویلوس کوریون (CVS) نیز معمولاً بین هفته دهم تا دوازدهم بارداری انجام می‌گیرد. دکتر بخش کوچکی از جفت جنین را برای بررسی مشکلات ژنتیکی جنین برمی‌دارد. ازآنجاکه نمونه‌گیری ویلوس کوریون آزمایشی تهاجمی است ممکن است با خطر سقط‌جنین همراه باشد.

عامل معلولیت کودکان

یکی از عواملی که باعث معلولیت کودکان می‌شود مسائل داخل رحمی است. برای مثال اگر مادر به بیماری‌های عفونی مبتلا شود و ویروس در بدنش باشد، ممکن است به جنین منتقل شود. عفونت‌های داخل رحمی ممکن است روی مغز کودک اثر بگذارد. بعد از آن حوادث زایمانی هم می‌توانند عاملی برای معلولیت نوزاد باشند. برای مثال اگر در زمان تولد به اندازه کافی اکسیژن به مغز کودک نرسد یا زایمان سخت باشد ممکن است روی مغز نوزاد تاثیر بگذارد. همچنین اگر قندخون نوزاد بعد از تولد پایین بیفتد، می‌تواند برای او مشکل ایجاد کند. از طرف دیگر بیماری‌های متابولیک هم می‌توانند باعث معلولیت شوند. برای مثال کمبود یک آنزیم یا گیرنده یا پروتئین خاص می‌تواند باعث تجمع مواد خاص در بدن و ایجاد مسمومیت در کودک شود. این مواد سمی هم می‌توانند روی مغز، کلیه، کبد، قلب و عضله‌ها اثر بگذارند و حال کودک روز‌به‌روز بدتر شود. دیگر بیماری‌هایی که سیستم‌های بدن را درگیر می‌کنند هم اگر شناسایی نشوند، می‌توانند روی کودک اثر بگذارند. این بیماری‌ها معمولا به صورت ژنتیک در کودک وجود دارند و بعد از زایمان تظاهر می‌کنند. در آخر هم دیگر عفونت‌ها مانند مننژیت و… اگر درمان نشوند و باعث ورم مغز و آنسفالیت شوند، می‌توانند باعث معلولیت کودک شوند.

علل انجام آزمایش ژنتیک

• زوجی که قصد تشکیل خانواده دارند و یکی از آنها یا یکی از خویشان نزدیک او دچار بیماری ارثی است. برخی افراد ناقل ژن‌های بیماری‌های ژنتیکی هستند، حتی اگر خود بیماری را نشان ندهند. این به آن دلیل اتفاق می‌افتد که برخی بیماری‌های ژنتیکی مغلوب هستند—یعنی فقط زمانی پدیدار می‌شوند که فرد دو کپی از ژن مشکل‌دار را ارث برده باشد، یکی از هریک از والدین—نوزادی که یک زن مشکل‌دار از یکی از والدین ارث می‌برد اما از دیگری ژن نرمال می‌گیرد، علائم بیماری مغلوب را نشان نمی‌دهد اما ۵۰% احتمال منتقل کردن آن بیماری به فرزندان خود را دارد. • فردی که فرزندی با یک نقص مادرزادی حاد دارد. همه بچه‌هایی که نقص مادرزادی دارند دچار مشکلات زنتیکی نیستند. گاهی‌اوقات، نقص‌ها و عیبو مادرزادی بخاطر قرارگیری در معرض سموم، عفونت یا آسیب‌های جسمی قبل از تولد است. حتی اگر کودکی مشکل ژنتیکی داشته باشد، همیشه احتمال اینکه ارثی نبوده باشد و بخاطر یک اشکال خودبخود در سلول‌های او ایجاد شده باشد نه سلول‌های والدین او، وجود دارد. • زنی که دو یا چند سقط‌جنین داشته است. مشکلات کروموزومی حاد در جنین می‌تواند گاهی موجب سقط‌جنین خودبخود شود. سقط‌جنین‌های متعدد می‌تواند نشانه یک مشکل ژنتیکی باشد. • زنی که کودک مرده با علائم جسمی یک بیماری ژنتیکی به دنیا آورده باشد. بسیاری از بیماری‌های ژنتیکی موجب ناهنجاری‌های جسمی حاد می‌شود که به کودک ظاهری بسیار مشخص و خاص می‌دهد. • زنی ۳۴ ساله و بالاتر که باردار است. وقتی سن مادر بالاتر باشد احتمال ایجاد مشکلات کروموزومی (مثل تریزومی) افزایش می‌یابد. پدرهایی که سن بالا دارند هم در خطر داشتن فرزندانی با تغییرات زنتیکی غالب هستند (آنهایی که با یک نقص ژنتیکی ایجاد می‌شوند که قبلاً در خانواده وجود نداشته است). • کودکی با یک مشکل جسمی که می‌تواند ژنتیکی باشد. وقتی کودکی به مشکل جسمی مبتلا است که بیشتر از یک عضو بدن او را درگیر می‌کند، برای تعیین علت مشکل آزمایش ژنتیک توصیه می‌شود. • کودکی با یک مشکل جسمی که یک سندرم ژنتیکی خاص تشخیص داده شده است. آزمایش ژنتیک برای تایید تشخیص انجام می‌گیرد. در برخی موارد، می‌تواند در تعیین نوع خاص یا شدت یک بیماری ژنتیکی برای انتخاب روش درمانی مناسب، کمک کند.

آزمایش ژنتیک قبل از ازدواج

نیمی از معلولیت‌ها بسته به عوامل ژنتیک و نیم دیگر مرتبط با عوامل غیر ژنتیک است که برای پیشگیری، هر دو دسته باید مدنظر قرار گیرند. افرادی که قصد ازدواج دارند پیش از ازدواج و در صورتی که ازدواج کرده باشند قبل از بارداری و اگر باردار هستند هرچه زودتر باید عواملی که احتمال معلولیت کودک را افزایش می‌دهد مورد بررسی قرار دهند. عوامل محیطی، آلودگی‌ها، مسمومیت‌ها، مواد بیولوژیک یا شیمیایی ازجمله موارد غیرژنتیک موثر بر معلولیت هستند. بیماری‌های عمومی مادر مانند دیابت، تیروئید، روماتیسم و عفونت‌ها هم می‌توانند روی سلامت مادر و جنین تاثیر بگذارند. البته با مراقبت‌های معمول در زمان بارداری با تکیه بر سلامت مادر و جنین می‌توان تا 50 درصد از این بیماری‌ها جلوگیری کرد. این عوامل باید هرچه زودتر بررسی شود چون ممکن است مسائلی وجود داشته باشد که افراد از ازدواج با یکدیگر منصرف شوند یا حتی اگر منصرف نشوند از مشکل مطلع شوند و براساس آگاهی مسیر زندگی خود را انتخاب کنند.

آزمایش ژنتیک و معلولیت

فایده مشاوره‌های ژنتیک در این است که با وجود ضوابط کشور و رضایت خانواده‌ها در صورت تشخیص ناهنجاری امکان ختم حاملگی وجود دارد. بیش از 70 تا 80 درصد معلولیت‌ها با تکنولوژی موجود قابل پیشگیری و راه‌های پیشگیری هم دردسترس است. البته این مسئله آگاهی خانواده‌ها را می‌طلبد. در هر حال تولد فرزند معلول مربوط به گذشته است و امروزه قابل پیشگیری است. مشاوره‌های زوجین در گذشته فقط روی بیماری تالاسمی متمرکز بوده اما در سال‌های اخیر به سایر بیماری‌ها نیز گسترش یافته است. دراین مورد حساسیت و آگاهی بیشتر خانواده‌هایی که دارای فرد مبتلا هستند، ضروری است و در مشاوره‌های مقدماتی این افراد به حلقه‌های بعدی نظام ارجاع معرفی می‌شوند. بیماری‌هایی هم که به سیستم اعصاب مرکزی فرد مربوط می‌شود مانند عقب‌ماندگی‌های ذهنی، با وجود فرد مبتلا در خانواده،تمام اعضا باید حساسیت بیشتری در این زمینه داشته باشند چون قطعا به مسائل ژنتیک مربوط است اما بیماری‌های روانی و رفتاری مانند اسکیزوفرنی اگرچه به عوامل ژنتیک مربوط است اما شرایط محیطی نیز در بروز آنها مؤثر است. زمینه‌های خانوادگی ریسک ابتلا به این بیماری‌ها را بالا می‌برد اما الگوی وراثت قطعی ندارند و با مراقبت‌های خانوادگی و فراهم آوردن شرایط مناسب زندگی برای کودک می‌توان از بروز آنها جلوگیری کرد.

فرق مشاوره ژنتیک و آزمایش ژنتیک

به طور طبیعی در همه انسان‌ها 7تا 8 ژن معیوب وجود دارد که در ازدواج‌های غریبه احتمال اینکه ژن‌های معیوب زوجین در کنار هم قرار بگیرند حدود 2 درصد است که این رقم در مورد ازدواج‌های فامیلی به دلیل مشترک بودن اجداد زوجین سه تا چهار برابر بیشتر از ازدواج‌ با فرد غیر فامیل و به اصطلاح «غریبه» است. هرچه ازدواج فامیلی نزدیک‌تر باشد (مانند ازدواج دختر عمو با پسر عمو)، خطر بیماری‌های مادرزادی جنین و نوزادان بیشتر و گاه تا 12 برابر افزایش می‌یابد. مشاوره و آزمایش ژنتیک دو فرایند کاملا جدا از هم هستند و یکی دانستن مشاوره ژنتیک و آزمایش ژنتیک اشتباهی رایج در جامعه است. مشاوره ژنتیک مهارتی خاص است؛ فرایندی که پزشک اطلاعات (شجره‌نامه) را از فرد یا خانواده او می‌گیرد، آن را ترسیم می‌کند و باتوجه به نسبت فامیلی‌، از طریق فرمولی خاص میزان خطر برای کل بیماری‌های ژنتیک و خاص محاسبه می‌شود و ممکن است در طول این فرایند نیاز باشد آزمایش خاصی هم انجام گیرد. پس از آن زوج یا زوجین وارد مرحله آزمایش ژنتیک شده و به آزمایشگاه‌های تخصصی ارجاع می‌شوند.

بیشتر بخوانید : اوتیسم